خانم اعظم پرنیان، مدرّس حوزه، در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه، ضمن گرامیداشت روز "شعر و ادبیات آیینی و بزرگداشت محتشم کاشانی" اظهار کرد: ادبیات آیینی شعری است که از جان و دل شاعر متعهد سرچشمه می‌گیرد و چنانچه کسی بدون پشتوانه شناختی و معرفتی، وارد این حیطه شود، ماندگاری چندانی ندارد.

استاد حوزه علمیه خواهران در ادامه به درون مایه اشعار آیینی اشاره کرد و افزود: شاعر در چنین سروده‌هایی باید از کلمات و واژه‌هایی بهره بگیرد که دارای عصمت و آمیخته به دو بال احساس و اندیشه باشد.

وی همچنین اظهار کرد: ذهن انسان، نسبت به شعر آیینی در وهله اول به سمت منزلت اهل بیت(علیهم السلام) می‌رود، در حالی که دامنه چنین اشعاری وسیع است و هر آنچه که آمیخته با آموزه‌های دینی و اعتقادات ملی ما است، در حیطه اشعار آیینی قرار می‌گیرد؛ از جمله شاخه‌های این اشعار، شعر ولایی است که در مدح و مرثیه اهل بیت عصمت و طهارت سروده می‌شود.

وی در ادامه افزود: در مباحث ادبی ما، هرآنچه از اشعار و سروده‌ها که صبغه معنوی داشته و مضمون و درون مایه آنها برگرفته از اعتقادات و ارزش‌های دینی ما باشد، جزو اشعار آیینی محسوب می‌شود که قالب ویژه‌ای ندارد، در نتیجه بیشترین شعر فارسی همین اشعار آیینی است.

پرنیان در پاسخ به این سؤال که جلوه‌های گوناگون آموزه‌های دینی در شعر آیینی چگونه است، گفت: مضامین این نوع از اشعار برگرفته از آیات قرآن کریم، احادیث نبوی، داستان‌ها و گفتار انبیا و اولیا، حمد الهی و منقبت امامان و پیشوایان دینی است که همه این مضامین به صورت مرثیه‌ها و منظومه‌های حماسی، ولایی، عاشورایی و ... می‌باشد.

وی در ادامه به مناسبت آغاز محرم و بزرگداشت شاعر آیینی محتشم کاشانی که جزو مشهورترین مرثیه سرایان تاریخ است گفت: محتشم، شاعری است که توانست حماسه کربلا را با شعر "بازی این چه شورش است" تصویرسازی کند؛ این شاعر فرهیخته از طریق زبان شعر توانست بهترین منظومه نمایشی را به یادگار بگذارد.

پرنیان در پایان به ویژگی‌های شخصیتی این شاعر اشاره کرد و گفت: محبت، استواری و اعتقاد محتشم به اهل بیت(علیهم السلام) در اشعارش، موجب گسترش عشق مردم به این خاندان شد تا جایی که حتی بعضی از پادشاهان صفوی نیز به این نوع از اشعار و سروده‌ها ارادت و علاقه داشتند.

انتهای پیام 313/48